ιστορία

   
 
      Η Βραζιλία κατοικούνταν για τουλάχιστον 10.000 έτη από τους ημινομαδικούς ιθαγενείς πληθυσμούς προ των πρώτων πορτογαλικών κατακτητών, που μπήκαν στη χώρα υπό την ηγεσία του Πέδρο Άλβαρες Καμπράλ στις 22 Απριλίου 1500. Η πηγή εργατικού δυναμικού της αποικίας ήταν αρχικά οι υποδουλωμένοι ινδιάνοι, και μετά από 1550, κυρίως Αφρικανοί δούλοι. Η δουλεία καταργήθηκε οριστικά το 1888, μέσω του "χρυσού νόμου", δημιουργημένου από την πριγκίπισσα Ιζαμπέλ, και η εντατική ευρωπαϊκή μετανάστευση δημιούργησε τη βάση για την εκβιομηχάνιση.
      

 Το 1815 η πορτογαλική αυτή αποικία μετονομάσθηκε σε Βασίλειο και στις 13 Μαΐου του 1822 ο Δον Πέδρο, τελευταίος γιος του Βασιλέως Ιωάννη Στ΄ της Πορτογαλίας, ανέλαβε Αυτοκράτωρ της Βραζιλίας. Στις 7 Σεπτεμβρίου 1822 ανακήρυξε την ανεξαρτησία της χώρας και ίδρυσε μια "Συνταγματική Αυτοκρατορία κληρονομικής ισχύος" (κοινοβουλευτική μοναρχία). Το 1831 παραιτήθηκε και, εννέα χρόνια αργότερα, ο 14χρονος γιος του Πέδρο ανέλαβε δεύτερος Αυτοκράτορας της    Βραζιλίας. Η μοναρχία καταργήθηκε οριστικά το 1889.

        Η βραζιλιάνικη δημοκρατία αντικαταστάθηκε με δικτατορίες τρεις φορές - το 1930-1934 και το 1937-1945 κάτω από τον Ζετούλιο Βάργκας, και το 1964-1985 υπό εναλασσόμενη στρατιωτική ηγεσία. Από το 1985, η Βραζιλία έχει δημοκρατικό πολίτευμα, ούσα προεδρική δημοκρατία στο πρότυπο των ΗΠΑ. Αυτό επιβεβαιώθηκε σε δημοψήφισμα του 1993, στο οποίο οι ψηφοφόροι κλήθηκαν να επιλέξουν μεταξύ ενός προεδρικού ή κοινοβουλευτικού συστήματος και μεταξύ αβασίλευτης και βασιλευομένης δημοκρατίας. Πρόεδρος της χώρας από την 1η Ιανουαρίου του 2010 είναι η Ντίλμα Ρουσέφ με αντιπρόεδρο τον Μισέλ Τέμερ.